100 kilometer voor wie het even niet meer ziet – Een gesprek met Jasper Mocking

27 november 2025

Bij Jasper Mocking ontstond het idee voor zijn hardloopactie bij wat hij zelf heeft meegemaakt en wat hij anderen toewenst. Op 28 november rent hij een ultramarathon rondom het meer van Zürich. Een run die hij koppelt aan het 113 Fonds, omdat het onderwerp suïcidepreventie voor hem persoonlijk is. “Te veel mensen voelen zich alleen en onbegrepen in hun worstelingen,” schreef hij op zijn actiepagina. “Ik ben daar zelf ook geweest.” Een goede reden voor een interview.

Wat volgt is een open gesprek over betekenis, motivatie en hoop. Jasper vertelt zonder omwegen over waarom juist dit moment, waarom juist deze route en over zijn motivatie.

De route: rondom de Zürichsee én de Obersee

Jasper wil een route afleggen die herkenbaar is voor de mensen om hem heen. “Ik begin op de Quaibrücke, dat is het begin van het meer, midden in Zürich,” legt hij uit. Vanaf daar loopt hij oostwaarts richting Rapperswil-Jona. Waar de meeste mensen daar de brug oversteken om terug te keren naar Zürich, slaat Jasper juist af.

“Dan ga ik richting Schmerikon, de voet van de Obersee. Vervolgens ren ik naar Pfäffikon, waar de Zürichsee weer begint, en van daaruit ga ik via Wädenswil terug naar Zürich om weer te finishen op de Qualibrücke.” Dan is de route rond, letterlijk en hopelijk ook figuurlijk.

Waarom juist hier?

“De Zürichsee is een erg populaire fietsroute,” zegt Jasper. “Ik heb deze route zelf ook regelmatig gefietst.” Een belangrijk element voor hem was herkenning. Hij gelooft dat een actie rondom dit meer helpt om zijn boodschap - aandacht voor zelfdoding en mentale gezondheid - verder te brengen. “Veel mensen weten waar het over gaat. Dat is waar het uiteindelijk voor mij om draait: bewustzijn creëren.”

De motivatie: rennen voor wie het niet meer kan

Honderd kilometer hardlopen. Dat doen weinig mensen hem na. Voor Jasper is de motivatie helder. “Een vriend van mij heeft afgelopen jaar een grote actie gedaan voor de Movember Foundation,” vertelt hij. “Hij heeft mij geïnspireerd.”

Jasper wist dat hij dit jaar nog een 100-kilometerloop wilde doen, maar wilde daar iets aan koppelen dat echt bij hem past. “Ik wilde een stichting kiezen die dichter bij mij staat, waarbij mensen weten wat de stichting precies doet.” De keuze voor 113 was logisch. “113 redt letterlijk levens,” zegt hij. “Dat wil ik op elke mogelijke manier steunen.”

Hij benadrukt dat zijn run zwaar zal zijn, maar dat die zwaarte in niets opweegt tegen wat veel mensen dagelijks moeten dragen. “Een ultramarathon is een mentale uitdaging, maar lang niet zo groot als de mentale uitdaging waar veel mensen mee kampen.”

En dan zegt hij iets dat even stil maakt:

“Ik ren voor alle mensen die zich onbegrepen, ongehoord of eenzaam voelen. Maar ook voor alle mensen voor wie het helaas te laat is. En voor de nabestaanden. Er gaat geen meter voorbij waarin ik niet denk aan bovengenoemde mensen.”

Wanneer donkerte je leven binnendringt

Jaspers betrokkenheid bij het onderwerp komt uit zijn eigen geschiedenis. “Ik heb zo’n drie jaar geleden in een diep dal gezeten,” vertelt hij. “Het ging mentaal niet goed met mij. Ik zorgde slecht voor mezelf, ik voelde me heel erg ongelukkig en ik kampte met suïcidale gedachten.”

Zoals velen probeerde hij het eerst te verbergen. Totdat iemand door zijn façade heen keek. “Mijn vader kwam op een dag bij mij, keek me aan, en zag meteen: dit gaat niet goed.” Diezelfde dag nog had hij een open gesprek met zijn ouders. De dag erna belde hij zijn huisarts. “Ik ben een traject ingegaan met een psycholoog,” vertelt hij. “In het begin kostte het veel energie, maar ik voelde meteen: dit is wat ik nodig heb.”

Sport werd later een belangrijke uitlaatklep. “Het gaf me ruimte en kracht.” Maar het belangrijkste was dat zijn omgeving bleef luisteren. “Ik heb veel gehad aan vrienden en familie. Praten over mentale problemen is binnen mijn kring nooit een taboe geweest.” Toch zag hij achteraf dat hij vooral sprak als het al iets beter ging. “En als het weer slechter ging, stopte ik alles weer weg.” Hij leerde hoe essentieel het is om ook tijdens de donkere momenten te blijven praten. “Al deze dingen samen hebben me geholpen om uit dat diepe dal te komen.”

Zijn boodschap is helder:

“Praat over je mentale problemen. Hoe erg het ook lijkt, het wordt weer beter.”

Je kunt zijn actie hier steunen: 100K around the lake